Mehmet Ali Büyükkara Hoca oldukça kapsamlı deyim yerindeyse kitap çapında son derece değerli bir bildiriye imza atmıştır. Özellikle Cumhuriyet dönemi resmi ve sivil gelişmeleri, bunların sonuçlarını, liderlik üzerindeki etkilerini anlaşılır bir üslupla kapsayıcı bir şekilde ele almış olması kayda değerdir. Bu yönüyle bildiri, bilgilendirici olduğu kadar düşündürücü bir işlev görmüştür. Çünkü düşünceye zemin teşkil etmesi dolayısıyla tarihî miras ve birikimi değerlendirmeden bugüne bir şey söylemek mümkün değildir. Bildiride özellikle din alanını düzenlesin ve idare etsin diye kurulmuş bulunan Diyanet İşleri Başkanlığı’nın baştan itibaren gördüğü vazifenin tasviri olarak ele alınması üzerinde düşünce oluşturmak bakımından çok değerlidir. Devletin uhdesinde ve gözetiminde dinî işleri Diyanet İşleri Başkanlığı’na yüklemesi, dinin de Kurumun görev tanımıyla sınırlandırması hem din açısından hem de Kurum acısından dar alana hapsedilmek ve kısıtlanmak anlamına gelmiştir. Diğer bir deyişle ne din tam olarak ifade edilebilmiş ne de Kurum işlevini tam olarak yerine getirebilmiştir. Her iki tarafta da bugüne dahi yansıyan bir gerilim alanı ve atmosferi oluşmuştur. Dindar kesim Diyanet İşleri Başkanlığından daha çok şey beklerken Kurum hem bu beklentileri karşılama hem de resmi görev tanımı sınırlarını gözetme gibi bir zorluk içinde hareket etme durumunda kalmıştır. Zaman zaman dindarların beklentileri karşılanırken zaman zaman resmi sınırların katı bir şekilde korunması yoluna gidilmiş, bu da bazı kesimlerde Kuruma dair farklı algıların oluşmasına yol açmıştır. Beklentilerin karşılanmadığı yerde boşluğu dernek, cemaat, vakıf veya tarikatlar gibi sivil kuruluşlar doldurmuştur.