İslâm dünyasının her tarafına yayılmış müntesipleriyle tarihe müspet an¬lamda damgasını vurmuş, kendinden sık sık söz ettiren önemli şahsiyetlerden biri de İmâm-ı A’zam Ebû Hanîfe’dir. O düşünceleri ve görüşleriyle İslâm düşünce tarihinin; itikadî, ahlâkî, hukukî, iktisadî ve siyasî pek çok alanında önemli derecede katkıda bulunmuş, onun fikir ve düşünceleri özellikle İslâm Hukuku’nun inkişafına ve dina¬mizmine imkân hazırlamıştır. Ne var ki o yaşamıyla, hayat felsefesiyle takdir görme¬sinin yanında, her fikir, düşünce ve eylem adamının başına gelen bazı musi-betlere dûçar olmuştur; onu gerek kendi döneminde gerekse kendisinden sonra; Cehmiyyeden ve Mürcieden olduğuna, Halku’l-Kur’ân meselesiyle ilgili görüşlerine, hadislere karşı tutumuna, hadis yerine kıyası tercih ederek hadise muhalefet ettiğine ve hıfzının zayıflığına, güvenilir olmamasına ve hatta yalancılığına dair farklı konu¬larda tenkit edilmiştir. Ayrıca yapılan eleştirilere taraftarlarınca reddiyeler yazıl-mış, ilim meclislerinde münazaralar, münakaşalar ve cedelleşmeye varan sert tartış-malar olmuş, Ebû Hanîfe’nin konumu ve görüşleri ilim camiasında öteden beri tar-tışılır hale gelmiştir ve halen de tartışılmaya devam edilmektedir. İşte Ebû Hanîfe’yle ilgili az da olsa malumat sahibi okuyucular tebliğin/yazının başlığını okuduğu zaman muhaddisler denilince Ehl-i hadîs’i, Ebû Hanîfe’nin ismini görünce Ehl-i reyi aklına getirerek tarihteki Ehl-i hadis-Ehl-i rey çatışmasına zihnen hazırlanarak tebliğin muhtevasının da Ehl-i hadis’in Ebû Hanîfe’ye yönelttikleri eleştirilerin biraz önce zikrettiğimiz gibi kategorilere ayrılarak sıralanacağı ve ardından da bu eleştirilere tebliğin yazarı tarafından ya birer birer ya da genel çerçevede cevap verilerek değer¬lendirileceğini düşünebilirler. Zira tebliğin başlığı böyle bir düşüncenin akla gelmesine imkân hazırlamaktadır.