Yüce Allah evreni yaratmış, orada belli yapılar ve ilişki ağları oluşturmuştur. Evren içerisinde akıllı ve iradeli yarattığı insanı, erkek ve kadın cinsiyeti olarak belirlemiş, aralarında tesis edilen evlilik bağıyla insanlığın varlığını ve sürekliliğini sağlamayı murat etmiştir. Diğer bir deyişle Yüce Allah insanı bir kadın ve bir erkek olarak ya-ratmış, insan neslinin bu iki zıt cinsiyetin hukuk çerçevesinde birlikteliğinden doğa-cak çocuklarla devam etmesini dilemiştir. İslâm âlimleri cinsel arzunun amacının, insanın varlığını ve devamını sağlama ol-duğu hususunda görüş birliği içindedirler. İnsanın varlığı her ne kadar cinsel birlikte-likle gerçekleşiyorsa da bunun sürdürülebilir olması ancak karşılıklı hak ve sorumlu-luk doğuracak hukukî bir düzenlemeyle mümkündür. Bu düzenlemeyle hem cinsel ar-zunun amacının hem de sınırlarının belirlenmesi ve korunması gerçekleşir. Bu sınırlar korunmadığı takdirde amacın geri plana itilmesi ve sadece hoyratça cinsel arzuların tatmini yönünde bir eğilimin öne çıkması kaçınılmaz olur. Bu gelişme de sapmaları ve saldırganlıkları beraberinde getirecektir. Kur’an’da Lût kavminin üzerinde bu kadar durulmasının nedeni, bu sapmaların ve saldırganlıkların ne denli vahim sonuçlar doğurabileceğini insanlığa göstermek için-dir. Yukarıdaki ayette belirtildiği gibi evde, sokakta, hatta toplantılarda bile bu arzu-nun dışa vurulması, konuşulması, davranışa ve eyleme dönüşmesi, bunun kişisel ve bi-reysel olmaktan çıkıp toplumsal ve kültürel bir boyuta evrildiğinin açık belgesidir. O yüzdendir ki, Mâtürîdî ve Fahreddin Râzî’ye göre Kur’an’da zikredilen Hz. Lût’un davet yöntemi ve muhtevasına bakıldığında cinsel sapkınlığa karşı uyarma ve sakın-dırmanın öncelikli olduğu görülür. Hâlbuki bütün peygamberlerin faaliyetlerinde “Al-lah’a kulluk edin, sizin O’ndan başka Tanrınız yoktur” şeklinde tevhide ve ibadete çağ-rı birinci plandadır.