Allah Teâlâ insanın dünyaya gelmesi, sağlıklı ve mutlu bir şekilde büyüyüp yetiş-mesi, huzurlu ve güvenli bir toplum oluşturması, imtihan edilmesi için ilk insandan itibaren nikâh akdi altında belli şartlarla aile kurumunu var etmiştir. Aile içerisinde de insanı kendi başına bırakmamış, karı-koca, anne-baba, kız-oğul gibi cinsiyete ve onda var edilen özelliklere uygun roller ve bunlara bağlı hak ve sorumlulukları ayrın-tılı bir şekilde belirlemiştir. Bu düzenin var olması ve devam etmesi için de ilk insan-dan itibaren insanı kadın ve erkek iki farklı cinsiyette ve farklı özellikte yaratmıştır. Kur’ân-ı Kerim’de çeşitli vesilelerle pek çok ayetle buna vurgu yapmıştır. Mesela; “Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık.” “Şurası muhakkak ki (rahime) atıldığında nutfeden, erkek ve dişiden ibaret olan iki çifti O yarattı.” “Ondan, erkek, dişi iki cins yaratmıştı.” Aynı zamanda Kur’ân-ı Kerim ve hadis-i şeriflerde bu iki cinsten farklı veya ikisinin özelliğini de taşıyan bir üçüncü insan cinsiyetinin yaratıldığı da bildirilmemiştir. Bi-limsel olarak da genlerde transseksüel, travesti ve eşcinsellik gibi üçüncü cinsiyet ta-nımlanmamıştır. Aksine biyolojik cinsiyetin yani kadın ve erkek olmanın genlerde kodlandığı, belirlendiği ve bu genlerin değişmeyeceği ifade edilmiştir. Yani yaradılış gereği insanlar ya erkek ya da kadın cinsiyetindedir. Kadın ve erkek olarak farklı cinsiyetlerde yaratılan insanların İslâm hukukunda kendilerine has özelliklerini koruyarak, yani her cinsin doğuştan getirdiği fıtrî özellik-lerini devam ettirerek biyolojik cinsiyetlerine uyumlu davranmaları beklenmiş ve bu doğrultuda cinsiyetlerine dayalı rollerini üstlenmeleri, cinsel kimliklerine sahip ol-maları ve bunlara bağlı olan hak ve sorumluluklarına riayet etmeleri istenmiştir. Yani cinsiyet temel alınarak kadın ve erkek farklı hak ve vazifelere muhatap olmuşlardır. Kadın ve erkeğin birbirlerinin cinsiyetlerine geçme ve hukuklarına dâhil olmaları söz konusu edilmemiştir.