Tarihsel gelişmeler, kimi düşünceler ve yaşanan olaylar çerçevesinde şekillenirler. Bu şekil alış sırasında dönemsel özellikler kadar; kimi aydınların fikirleri de dile getirilen olguların biçimlenmesine katkı sağlamaktadır. Bu bağlamda Osmanlı Devleti’nin, XIX. yüzyılın son bölümlerinde karşı karşıya kaldığı problemler ve XX. yüzyılın hemen başındaki yıkım, yeni bir kurtuluş hedefini ve ayakta kalabilmeyi zorunlu hale getirmiş (Atasoy, 2019, 2) ve Osmanlı Devleti’nin varlığını sürdürmek amacıyla Türkçülük önem kazanmıştır (Kip, 2020, 204). Buna göre devletin kurtuluş hedefini sağlayacak ve yeni bir Türk Yurdu’nun şekillenmesini meydana getirecek olan adım, “Türkçülük” düşüncesiydi (Duran, 2011, 2). Bir akım olarak Türkçülük, Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılmak üzere olduğu Türk aydınlarınca hissedilmeye başlandığı bir dönemde, bu çöküşü engellemek ve yeni bir düzen oluşturmak için aranan çarelerden biri olarak ortaya çıkmıştır (Taş- Göksüçukur, 2019, 481). Türkiye Cumhuriyeti’nin temel paradigmalarından birisini oluşturacak ve ulusal nitelikleri içerisinde barındıran bir devlet kuracak olan Türkçülük düşüncesinin önemli savunucularından biri de Yusuf Akçura’dır (Georgeon, 1996, 2). Kaleme aldığı ve döneminde geniş akisler yaratan Üç Tarz-ı Siyaset (Akçura, 1976) isimli makalesi ile Osmanlı Devleti’nin son yıllarında siyaset yollarının profilini çizmesi ve Türkçülük akımında yeni bir çığır açması, ona siyasal hayatta bütün kapıları açmış olmasına rağmen o, bu hayatın dışında kalmış ve bu tecrübelerini yeni kurulan ve ihtiyaçlarına büyük ölçüde cevap bulduğu cumhuriyet devrinde sürdürmüştür (Kat, 2010, I). Çalışma, Türk fikir hayatında oldukça önemli bir yeri bulunan tarihçi, yazar ve toplum adamı olan Yusuf Akçura’nın hayatını konu edinerek Üç Tarz-ı Siyaset eseri bağlamında onun fikirlerini gözden geçirmeyi esas alacaktır. Metodolojik olarak bu çalışmada “Üç Tarz-ı Siyaset” kavramı literatür taraması bağlamında ele alınarak irdelenmeye çalışılacaktır. Böylece mevcut kaynak ve belgelerden veriler temin edilecektir (Güngör- Yılmaz, 2022, 101). Bu yaklaşım çalışılan konu ile ilgili eserlerin araştırılması, bulunması, analizi, sınıflandırılması ve sentez edilmesi gibi boyutları içinde barındırmaktadır. Bu durum temel konu, kavram ve yaklaşımların tanımlanması ve çalışmanın teorik ve metodolojik altyapısının kurulmasını sağlamış olacaktır. Ayrıca çalışmada açıklama esasına dayalı dolaylı gözlem tekniği kullanılacaktır. Dolaylı gözlem alan çerçevesinde makro bakışla tarihsel dokümantasyona uygun veri toplama tekniğidir. Böylece bilimsel araştırma, yöntem ve tekniklerine uygun olarak araştırma evreninden seçilen örneklem grubundan veriler temin edilmiştir (Güngör, 2020, 127). Araştırmada tarama modeli temel alınarak hareket edilecektir. Bu model, geçmişte ya da güncel olarak mevcudiyetini koruyan herhangi bir durumu var olduğu gibi tasvir etmeyi hedefleyen bir yaklaşım şeklidir (Yıldırım- Şimşek, 2011, 101).