Sosyoloji, sosyal psikoloji, eğitim ve siyaset gibi farklı disiplinlerin önemli terimlerinden biri olan sosyalleşme, en genel tanımıyla eğitim ve öğrenme süreci olarak kabul edilmektedir (Giddens, 2012, 201). Sosyalleşme sürecinde birey, içinde doğduğu ve yetiştiği topluma ve kültüre iştirak ederek o toplumun gelenek ve görenek, düşünce, inanç ve davranış kalıpları, norm, sembol ve yaşam biçimini isteyerek veya istemeyerek bir şekilde öğrenmekte ve buna uygun olarak davranış kalıpları geliştirmektedir (Güngör, 2012, 86). Jurgen Habermas, F. Eklin ve Talcott Parsons gibi önemli sosyologların da içinde olduğu birçok bilim insanı sosyalleşmeyi bireyin gelişme ve olgunlaşma süreçlerini kapsayan bir edinim süreci olarak tanımlamaktadır. Onlara göre sosyalleşme, bireyin yaşamı boyunca içinde bulunduğu grup ve toplumun düşüncelerini ve davranış kalıplarını benimseyerek o toplumun bir parçası haline gelmesidir (Karaman, 2021, 19-20). Sosyologlara göre sosyalleşme genel olarak iki aşamadan meydana gelir. Birincil sosyalleşme, bebeklik ve çocukluğun ilk dönemlerini kapsamakta ve bu süreç birincil grup olarak adlandırılan ailede başlamaktadır. İkincil sosyalleşme ise çocukluk sonrası dönem ile olgunluk dönemlerinde gerçekleşir. İkincil sosyalleşme sürecinde sorumluluk ailenin yanında okula, toplumsal çevreye ve kitle iletişim araçlarına devredilmektedir (Güngör, 2012, 118). Dolayısıyla mevcut sosyalleşme literatüründe bireyin sosyalleşmesine etki eden etkenler şu şekilde sıralanmaktadır: • Aile • Okul • Toplumsal Çevre • Kitle İletişim Araçları (Güngör, 2015, 215). Bu noktada Özcan Güngör, bireyin sosyalleşmesine etki eden bu dört faktöre bir yenisini daha eklemektedir: “Nesneler”. Buradan hareketle çalışmanın konusu, Güngör’ün nesnelerin sosyalleştirmedeki rolünü nasıl ele aldığını anlamaktır. Amacı ise, Güngör’ün nesnelerin sosyalleştirmesi ile ilgili olarak ortaya koyduğu temel fikirlerini din sosyolojisi bağlamında başta mezar taşları ve mabet mimarisi olmak üzere dini ritüel-törenler, kişi ve yer adları, yazı ve semboller gibi etkenler üzerinden incelemektir. Çalışmada, Güngör’ün konuya dair yaklaşımı incelenirken, özellikle dini nesne ve imgeler bağlamında örnekleri verilecek ve böylece din sosyolojisine kavramsal düzeydeki etkisi ele alınacaktır. Çalışma Güngör’ün zihin dünyasını anlamaya dönük yorumlayıcı bir yaklaşım ve doküman tekniğiyle yürütülmüştür.